Kisiel mocno owocowy

Zupełnie bez słodyczy nie dam rady, bo dosłownie byłyby poważne problemy psychiczne :P A same surowe owoce niby smaczne, ale po niedługim czasie człowiekowi obrazy deserów i ciastek latają przed oczami. Nie cierpię jakichkolwiek diet, liczenia kalorii, odchudzania i innych takich 'nowoczesnych' bzdur, zwykle mających na cel psychiczne i fizyczne niszczenie kobiet. Bo zamiast podbijać świat i odkrywać niesłychane cuda, siedzą zamknięte i skwaszone w domu, liczą kalorie, i ważą 3 ziarnka groszku albo 2 liście sałaty. Gdyby mnie choroba nie hamowała to bym żonglowała patelniami i brytfannami, głośno przy tym śpiewając, i urządzała festyny dla wszystkich znajomych co niedzielę :D W każdym razie o tym marzę, jeśli tylko ta piekielna choroba by zechciała łaskawie chociaż złagodnieć na dłużej niż 2 dni...

Kisiel z masy owoców
{wyszło mi 9 porcji, zależy jakie macie naczynia na desery}
Około 1kg jabłek
(miałam w lodówce jabłka za miękkie do jedzenia na surowo)
200-300g mrożonych jagód, malin, jeżyn, czereśni albo mieszanki (w razie czego można użyć owoce ze słoika, wtedy dodać mniej cukru)
Parę garści rodzynek
Woda do zalania owoców
Brązowy cukier albo syrop z agawy albo co lubicie
2 laski cynamonu
Cukier waniliowy albo esencja waniliowa

Kroimy jabłka (u mnie ze skórką bo zdrowiej, ale nie każdy lubi), wrzucamy do garnka razem z jagodami i rodzynkami, zalewamy wodą tak aby owoce były ledwo przykryte. Posypujemy cukrem - ja daję 4 płaskie łyżki stołowe na 1 litr wody, plus 2-4 łyżki st. na 1kg owoców (jak kwaśne to więcej, jak słodziutkie to mniej). Można dać mniej lub więcej, jak się lubi. Dieta czy nie, desery które nie są słodkie to byłaby bzdura, i nie ma sensu takich gotować :P

Gotujemy słodki kompot, i przez ten czas roztrzepujemy 12 płaskich łyżek stołowych mąki ziemniaczanej z 12 łyżkami st. zimnej wody. Gotowy kompot odstawiamy na bok, mieszamy z rozpuszczoną mączką ziemniaczaną, a potem gotujemy starannie mieszając przez 1-2 minuty, aż stężeje jak trzeba. Wlewamy do deserowych naczyń (miseczki, szklanki, kubki itp) i odstawiamy do lodówki. Osobom zdrowszym polecam jedzenie z dużą ilością jakiejkolwiek śmietanki, albo z sosem waniliowym :) U mnie śmietanka sojowa znowu tylko dekoracyjnie ;/

-----------------------------------------------

PS2. Dodaję ten przepis do akcji z Vegespotu pod tytułem "Studenckie Gotowanie", bo tani, szybki i zdrowy, i studentom się na pewno przyda na co dzień :o)

'Dlaczego ty nadal jesteś chora?'

Pytanie to spotykam aż za często. Zwykle jest niestety czymś w rodzaju chamstwa lub 'ukrytej' próby kaleczenia. Ogólnie na naszym świecie uważa się człowieka nieuleczalnie chorego za wariata, kłamcę, leniucha, potwora i/lub kogoś kto 'przegrał w życiu'. Są tego 4 rodzaje: A. pospolite chamstwo, B. głupkowate 'żarty', C. osoby, które są obrażone, bo nie jestem zdrowa 'mimo zdrowego wege żywienia', i D. osoby które bardzo się cieszą, bo 'udowodniły' że żywienie wege jest 'do niczego', a ja jestem 'przegrana'

Chciałam tutaj przypomnieć że:
A. Chamstwo mnie nie obchodzi, i udowadnia to czym jest
B. Osoby które naśmiewają się z kogoś, kto jest nieuleczalnie chory, przypomną to sobie niebawem, bo los już czeka za drzwiami z 'niespodzianką'
C. Niestety nie miałam tyle szczęścia aby urodzić się w rodzinie wegetariańskiej. Wręcz przeciwnie, moja rodzina była piekielnie mięsożerna. Zresztą jestem jedyną osobą która jeszcze żyje, wszyscy albo zabici przez Hitlerowców i komunistów, albo zmarli na raka i zawały serca po ucieczce za granicę. Jak usiłowałam przejść na wegetarianizm w wieku 12tu lat, to mnie ojciec prawie nie zabił z wściekłości, a rodzina tak mnie dręczyła, aż uwierzyłam że 'mięso musisz jeść bo najzdrowsze, i nic go nie zastąpi'. Czyli żyłam opychając się mięsem, i w końcu przeszłam na wege jak już było prawie za późno. Ratuję to co pozostało, takie jest właśnie życie..
D. Osoby które 'udowadniają zło wegetarianizmu/weganizmu' na podstawie kogoś, kto jest tak chory, że większość profesjonalnych lekarzy nie ma na to sposobu, są po prostu głupie. Taki jest fakt. Jeśli chcecie coś udowadniać, porównujcie dwie normalne osoby ze sobą, a nie zdrowych, normalnych ludzi, z kimś kto jest absurdalnie chory. I to nie jedna choroba, a nienormalna mieszanka wykrytych i jeszcze nie wykrytych. Ale jeśli chcecie to wiedzieć, wypróbowałam wszystkie diety jakie istnieją przez te lata męki z chorobą (mięsne, rybne, jajeczne, tłuszczowe, białkowe, niskokaloryczne, jogurtowe, surowe, pół-surowe, wegetariańskie, wegańskie i witariańskie, plus ich miksy i kombinacje), i tylko dieta prawie wegańska (jem nadal miód, i nie zamierzam przestać) w ogóle mi jakieś polepszenie darowała. Witarianizm (czyli wege na surowo) też niezły, ale nie wytrzymam nawet 2 dni bez gotowania...

Jeszcze Kaśka nie zginęła...

Na zdjęciu: dzisiejsza kolacja. Do tego była herbatka miętowa. Udał mi się niezły pasztet (w Polsce nazywa to się raczej pasztetowa lub pasta, ale ja wszystkie takie wytrawne smarowidła nazywam pasztetem :o), 100% dietetyczny (bo zawiera jedynie 2% tłuszczu -- do porównania, normalne pasztety, nawet wege, zawierają 40%-70% tłuszczu :o) Bardzo smaczny, aż mnie zdziwiło. I ultra dobry dla zdrowia, masa witaminy B, żelaza i białka, a jak poda się na chlebie razowym to będzie białko tak zwanej 'najlepszej jakości'. Do tego pasują cebulki i korniszony, ale papryka pokropiona cytryną też dobra. Na nadmiar cebuli mogę sobie pozwolić, bo mąż znowu na drugim końcu Europy, i całusy mnie nie oczekują ;/

Pasztet(owa) z soczewicy i bakłażana
{wychodzą 4 średnie słoiczki po około 300g}

średni bakłażan lub pół kilo grzybów
(można suszone namoczyć, a potem zważyć)
szklanka ciemnej soczewicy plus 3 razy tyle wody
bułka tarta lub tarty chleb bezglutenowy
pasta Miso lub smaczny sos sojowy
cebule, czosnek, sól morska, pieprz
suszone zioła według upodobań (tymianek, bazylia, majeranek..)
brązowy cukier i/lub namoczone i zmiksowane rodzynki
koncentrat pomidorowy (opcjonalnie)
nieco soku z cytryny lub octu jabłkowego (opcjonalnie)
maksymalnie 2 łyżki stołowe oliwy
9 łyżek stołowych wody od (prawie gotowej) soczewicy, lub dobry bulion wegetariański

Soczewicę gotujemy przez około 45 minut aż będzie mięciutka, właśnie jak pasztet (w razie czego dolewamy nieco wody) Przez ten czas kroimy bakłażan, cebule, i czosnek. Dokładnie rozpuszczamy pastę Miso (ja dałam 2 łyżki stołowe) w paru łyżkach gorącej wody. Do dużej patelni lub drugiego garnka dajemy maksymalnie 2 łyżki stołowe oliwy, plus 9 łyżek stołowych wody od soczewicy (albo wege bulionu), i podgrzewamy aż zacznie syczeć i lekko pryskać. Wrzucamy cebulki i czosnek, posypujemy drobinką brązowego cukru i soli morskiej, jak całość będzie lekko zarumieniona dodajemy bakłażan. Podsmażamy, mieszamy, przyprawiamy rozpuszczoną pastą Miso lub sosem sojowym, drobinką cukru lub pasty rodzynkowej, ziołami itp

W międzyczasie sprawdzamy soczewicę, i jak jest wystarczająco miękka odstawiamy na bok do ostudzenia. Gotowy bakłażan mieszamy z soczewicą, dalej przyprawiamy do smaku, ja dodaję pieprz pod koniec. Opcjonalnie można dodać parę łyżek stołowych koncentratu pomidorowego (ja dałam dwie). Zagęszczamy pasztet (jeśli konieczne) paroma łyżkami stołowymi bułki tartej. Mieszamy widelcem lub miksujemy, ja lubię większe kawałki bakłażana wiec pomijam mikser. Opłaca się wysterylizować słoiki w gotującej wodzie, a potem pasteryzować gotowy pasztet w wodzie lub piekarniku (opis sterylizacji tutaj i tutaj, opis pasteryzacji w piekarniku w blogu Bea w Kuchni) Ja na wszelki wypadek i tak trzymam w lodówce, i zjadam w około pół miesiąca.

Dodaję przepis do akcji "Wegańska Wielkanoc", bo pasztety i wytrawne dania są dla mnie Wielkanocnym standardem :)

Komentarz do dzisiejszego dnia

Zawsze się tak nadymam, i rosnę ponad to 'własne bolesne życie', a potem ledwo co ze mnie pozostaje...

Dlaczego jednak o chorobie

Bardzo prosto, bo umieram. Albo walczę ze śmiercią. A mąż też walczy, z rozpaczą i przerażeniem, nie wiedząc co robić i jak mi pomóc. Będę się koncentrować na przeżyciu, a nie na bzdurach i kłamstwach innych. Wszystko jedno czy 'nikomu to się nie spodoba'. Potrzebny mi jest blog, gdzie piszę codziennie. I mam nadzieję że to i owo czego się nauczyłam przez własna walkę ze śmiercią, i własne testy diet, żywności i 'porad dobrych osób', może przyda się innym, tak sam chorym, zrozpaczonym i zagubionym. Zbyt wiele ludzi umiera tylko dlatego ze ich okłamują, albo 'doradzają' im bzdury, z zupełnie innych niż 'pomoc' powodów. Ja wszystko o czym piszę co najmniej raz wypróbowałam na sobie, na moim zniszczonym ciele i zrujnowanym zdrowiu, ryzykując życie, i o tym właśnie będę pisać. Bez bzdur i bez kłamstw :P